Klompendans
Donderdag begon in Den Haag het Surinamefestival. De opening bestond uit een groot dansspektakel met dansen uit allerlei culturen. Onder andere de Nederlandse, vertegenwoordigd door Pieremachochel. En ik was erbij.
Donderdag begon in Den Haag het Surinamefestival. De opening bestond uit een groot dansspektakel met dansen uit allerlei culturen. Onder andere de Nederlandse, vertegenwoordigd door Pieremachochel. En ik was erbij.
Het project van vorige week: het Noorse verjaardagsliedje Hurra for deg op een “programmeerbaar” speeldoosje. Ziehier het resultaat:
Het heeft gevroren! Eindelijk kon ik gisteren m’n schaatsklompen proberen, die ik een jaar of 10 geleden gekregen heb van Sinterklaas, die ze bij een smid in Diphoorn had laten maken. Bij de Munt op het ijs trok ik erg veel bekijks. Veel mensen vroegen of het ging, schaatsen op klompen. Nou kan ik sowieso niet (goed) schaatsen, maar ik kwam op m’n schaatsklompen ongeveer net zo goed vooruit als op gewone schaatsen. Dus dat is wel positief, denk ik. Helaas zijn de ijzers tijdens het laatste rondje verbogen, dus ze moeten weer even terug naar de smid.
Een leuk filmpje van de Wiskundemeisjes, dat ook nog eens een vrij goed beeld geeft van mijn werk.
Wiskundige zoekt vrouw van Ionica Smeets op Vimeo.
Arthur zat deze weken in Leuven, en Brenda en ik zijn een tijdje geleden een weekendje op bezoek geweest. Hij logeerde in een voormalig klooster, waar broeder Omer de dienst uitmaakte. Arthur had geregeld dat wij ook in het klooster mochten logeren, maar had gewaarschuwd dat het erg klein was: hij woonde twee maanden in een kamer van zes vierkante meter. Echter, omdat Brenda en ik met z’n tweeën zijn, kregen we een grotere kamer, ongeveer zo groot als ons huis. Ik heb zelf bedacht dat het wel de kamer van de abt of moeder overste geweest zal zijn. Het zal wel de abt zijn geweest.
Leuven is overigens met zijn Begijnhof een erg mooie stad. Toevalligerwijs vond in het weekend dat we er waren het Kortfilmfestival plaats. We zijn daar zaterdagavond naartoe geweest, en hebben liefst twaalf korte films gezien: de Europese films Josh, Brakkvan, Zwischen Mauern, Tony Zoreil, Ripple, en de comedy’s Cereal Killer, Goodbye to the normals, Instead of Abracadabra, Rudi 35, La Valise, Check Please en Meine Eltern. Bijna alle films zijn aanraders, behalve Josh (helaas onbegrijpelijk). Het mooist was Instead of Abracadabra, op verzoek kan ik ‘m wel eens navertellen (Chimai!).
In het klooster hebben we veel boerenbridge gespeeld, met als verrassende uitkomst dat Brenda ook een keer gewonnen heeft. Voor de adembenemend spannende strijd tussen Arthur en mij, zie nevenstaande grafiek.
Dit weekend werd ik door mijn stiefoma gewezen op het bestaan van de film Jonathan Livingston Seagull. Het boek uit 1970 gaat over een zeemeeuw. Op internet zijn veel gedenkwaardige citaten uit het boek te vinden, zoals: “The gull sees farthest who flies highest.”
De filmbewerking van het boek bestaat uit nagesynchroniseerde beelden van echte zeemeeuwen. En veel zonsondergangen. En dat dik anderhalf uur lang. De liefhebber mag hem gerust een keer komen kijken, dan ga ik een boek lezen. Wat wel de moeite waard is, is de soundtrack van de film, van Neil Diamond. Deze zit ik momenteel te beluisteren, en hij klinkt vrij aangenaam, en in ieder geval ontspannend. Het schijnt dat in de jaren zeventig haast iedereen deze elpee in huis had (naast Hotel California natuurlijk).
Update: Vincent vertelde dat hij op de middelbare school bij Engels het hoorspel heeft moeten luisteren. Dus nagesynchroniseerde meeuwen, zonder meeuwen…
Een leuk filmpje, het liedje Fever van Peggy Lee, maar dan uitgevoerd door Rita Moreno en Animal. Waarom heeft dit de hitparade niet gehaald? (En wil iemand dat Spaans even voor me vertalen?)
Veel mensen denken rond Sinterklaas al aan Kerst. Schande! Ik ga echter graag nog een stapje verder, en heb zaterdag met Brenda de klassieke Sovjet-Nieuwjaarsfilm Ironiya sudby (The Irony of Fate) gekeken. Deze film is in Rusland een echte klassieker, en wordt elk jaar op oudjaarsdag wel door een van de staatzenders uitgezonden. Het verhaal is van het niveau Jan Naarding (waarom heeft deze geweldige toneelvereniging geen website?) of, voor niet-Hesselaars, niveau John Lanting: veel deuren die open en dicht gaan, en veel verwarring. Maar het is ook een echte kerstfilm, compleet met bomen—in Rusland zijn het alleen Nieuwjaarsbomen. Een leuk liedje uit de film is: Если у вас нету тёти (als je geen tante hebt). Ik heb het meteen vertaald, met hulp van Brenda, Olga, Rena en Aleksandra:
Als je geen huis hebt
Kan het ook niet afbranden
En je vrouw kan er niet met een ander vandoor gaan
Als je geen vrouw hebt
Als je geen hond hebt
Kan je buurman hem ook niet vergiftigen
En je zult nooit met een vriend vechten
Als je geen vrienden hebt
Het orkest zwelt aan met bassen
De trompettist blaast op zijn trompet
Bedenk voor jezelf, beslis voor jezelf,
Hebben, of niet hebben.
Als je geen tante hebt
Kan je buurman haar ook niet vergiftigen
En je kunt niet doodgaan
Als je niet leeft
Allemaal ondoordringbare logica. Maar ik loop natuurlijk ver op de tijd vooruit: we moeten eerst nog allemaal Alles is Liefde bekijken (beter dan het origineel).