Zoals velen al hebben geconstateerd, hou ik m’n weblog niet meer zo frequent bij. In de loop van de tijd is de inhoud van dit weblog ook nogal veranderd. In het begin ging het over alles wat ik meemaakte (zoals wat ik in het weekend deed), maar in de loop van de tijd draaide dit naar dingen die ik in de context van m’n werk als wiskundige bedacht (zoals het Kassa-avontuur hieronder, de voetbalplaatjessommen en Mathematica-bevindingen).
Af en toe zal ik nog wel eens wat uitvinden, en dat dan op m’n weblog zetten. Maar ik stop nu officieel met de berichten van de persoonlijke categorie. Wil je weten hoe het met me gaat of wat ik dit weekend gedaan heb, bel dan gerust.
Naar aanleiding van mijn voetbalplaatjesavontuur werd ik onlangs gebeld door iemand van het tv-programma Kassa. Zij wilden, in het kader van het komende WK, de verzamelacties van alle supermarkten met elkaar vergelijken. En of ik dan kon uitrekenen hoe lang het duurde voordat je alle ‘gadgets’ compleet had.
Helaas, helaas, was ik vorige week op vakantie, dus heeft Vincent het voor Kassa doorgerekend, aangevuld met wat simulaties die ik onderweg heb gedaan. We werden in de uitzending maar kort genoemd (van 23:30 tot 24:42 in het filmpje), maar op de site staat al een uitgebreider verhaal, inclusief het document waarin Vincent de resultaten toelicht.
Toen we twee maanden geleden in het programma van de Stadsschouwburg keken, zagen we het Internationaal Danstheater staan. Omdat we toen nog niet wisten dat het nu razend druk is op het werk, boekten we enthousiast kaartjes. En daardoor heb ik nu heerlijk uitgerust tijdens het kijken naar tango’s, lindy hop, Oost-Europese dansen, accordeonsolo’s en wat dies meer zij. Toegegeven, tijdens de trage tango heb ik m’n ogen even dichtgedaan.
Tot mijn genoegen herkende ik sommige moves in het een na laatste nummer, de Lindy Hop, van acrobatisch rock-‘n-roll. Die had ik zo mee kunnen doen. En ook de toegift had ik zo mee kunnen doen, dat was namelijk een tango die ik ook nog heb geleerd van mijn accordeonleraar.
Onlangs heeft Mustafa mijn haar eens bijgewerkt. Brenda wees me erop dat hij wat haastig te werk was gegaan, en een haartje over het hoofd heeft gezien en dus op m’n hoofd heeft laten zitten. Gelukkig ben ik niet teruggestuurd, een nagelschaartje bood uitkomst.
Jaren geleden heb ik eens een Boggle-oplosser geprogrammeerd in PHP. Er stonden al een hoop andere op internet (Untangle, NetBoggle, Boggle Solver, Automated Boggle Solver, en nog veel meer), maar toch niet helemaal wat ik zocht. Om te beginnen vinden de meeste alleen Engelse woorden, en speel ik Boggle in het Nederlands. En verder was de layout van een stel andere net niet mooi genoeg naar mijn wensen.
Natuurlijk vond ik het ook leuk om eens een stukje te programmeren. De maker van een van de bestaande programma’s heeft een uitgebreide beschrijving van de werking van zijn programma online gezet. Deze beschrijving heb ik uitgewerkt in een objectgeoriënteerd stukje PHP. Nu is PHP een geïnterpreteerde computertaal, en daardoor niet ontzettend snel. Toen ik mijn code op mijn studentenwebsite bij Wiskunde zette, was het altijd spannend of de oplossing binnen 30 seconden te voorschijn kwam. Na 30 seconden stopte de webserver (grit) namelijk met rekenen. Daardoor heeft de solver nooit het grote publiek bereikt.
Inmiddels, 6 jaar later, is mijn website al drie keer verhuisd, en ook de boggle-machine is er nog. Ik heb ‘m vanochtend even aangepast aan de nieuwste PHP-eisen, waardoor hij het weer doet. En gelukkig is de computer van m’n huidige website-hoster een stuk sneller dan ollie.
Het programma, nog steeds met de werknaam losop.php is te gebruiken via http://www.tammo80.nl/losop.php?board=aagrmvndifesarte. Om een ander boggle-bord te proberen, moet je de letters in het adres aanpassen (daar heb ik nog geen mooie interface voor gemaakt, maar wie weet).
Donderdag begon in Den Haag het Surinamefestival. De opening bestond uit een groot dansspektakel met dansen uit allerlei culturen. Onder andere de Nederlandse, vertegenwoordigd door Pieremachochel. En ik was erbij.
Vanmiddag was ik, met een heel gelegenheidsensemble bestaand uit twee slagwerkers, saxofonist, twee trombonisten, een tubaspeler en een trompetteraar, bij Omroep Brabant, om Lo’Ann te begeleiden bij een live-registratie van haar carnavalskraker Marie doe dè toch nie. De hele uitzending is nog een week terug te luisteren via de site, rond de 45 minuten. Voor de ongeduldigen hier een stukje.
De CD-single kan overigens bij Lo’Ann besteld worden. Nu bestellen, nog voor carnaval in huis!
En wie mocht er optreden in deze grote levensliederenshow? Juist, Martin van Doorn, de Utrechtse volkszanger bekend van de grote hit Dat is mijn Utrecht.
Speciaal voor de gelegenheid had violist Joep Belien het lied “Ik hou van Lombok” geschreven, op de melodie van Ik hou van Holland (melodie: Willy Schootemeijer). De achtergrondmuziek werd verzorgd door Joep Belien zelf (viool), Johan Verbeek (gitaar), Gerard Prins (cajón) en mijzelf (accordeon). Het resultaat van dit gelegenheidskwartet (samen met Martin van Doorn dus) is inmiddels voor de hele wereld te bewonderen:
Update: inmiddels staat ook onze uitvoering van Mijn Utrecht op de site, maar het origineel is toch net wat beter.