Tammo 80

Vrijdag ben ik eens langs geweest bij Rob in Nijmegen. Die woont daar pal in de Molenstraat, volgens mij het equivalent van de Poelestraat in Groningen. Hij heeft daar een heel sjiek appartement. Om het dieven niet te makkelijk te maken zal ik niet alle coole gadgets opnoemen die hij verzameld heeft, maar een pooltafel en een bubbelbad zullen ze wel niet al te snel meenemen, dus die kan ik gerust noemen.

We hebben uiteraard gepoold, en ik heb een keer gewonnen. Ook heb ik een keer verloren door in één keer de witte en de zwarte bal op het parket te wippen, maar daar zal ik niet over uitweiden. Hierna zijn we even naar café De Tempelier gegaan. Daar stond een Russisch meisje te dansen, en ik dacht dat ik na mijn stoomcursus Russisch wel een goede openingszin kon bedenken. Net toen ik die na een half uur bedacht had, stelde Rob voor om weer te gaan. Dat kwam uit, want de zin luidde: “я иду домой, пака” (ik ga naar huis, dag). Die heb ik het meisje in het oor gebruld (de muziek stond wat hard), en we hebben haar in verbijstering achtergelaten.