Tammo 80

Ik kom net terug van een avondje bridgen met de inmiddels vaste club (Maarten, Guus en Maaike). Het ging redelijk, in ieder geval naar verwachting. Maaike had een boekje met spellen gekocht, waarin je kan zien wat anderen op dezelfde hand hebben gespeeld. Maar vaak was er niemand die het met ons eens was, dus dan heb je aan zo’n boekje ook weer niet al te veel. En zo’n boekje is ook wel confronterend. Daarom was in ieder geval ik blij dat we gewoon gingen schudden, waarna ik de volgende hand kreeg:

♠ Q J 4

♥ 5

♦ A H V B

♣ A H V 10 7

(De volgende paragraaf is misschien alleen voor bridgers interessant.) Ik dacht met 22 punten een gemiddeld sterke hand te hebben, dus bood 2♦ (want 2♣ heeft een andere betekenis). Maarten ging vervolgens naar 3SA, waaruit ik kon concluderen dat hij niet echt ruitensteun had, maar wel lekker wat punten. Ik besloot m’n klaveren nog maar eens te melden, en zo kwamen we op 4♣, 5♣. Helaas. Er zat namelijk zo veel meer in, gezien Maartens hand:

♠ A K

♥ A 10 9

♦ 9 8 7

♣ B 6 5 4

Ik heb meteen maar alle slagen geclaimd, hoewel dat ook wel weer wat erg dapper was. Maar alle slagen waren wel voor mij, en omdat Maaike zo aardig was de 5♣ te doubleren hebben we nu heel veel punten. Achteraf had ik uit Maartens 3SA moeten afleiden dat hij dus alle plaatjes had die ik nog nodig had, dus had ik op z’n minst klein slem kunnen bieden. Helaas. Had ik nu maar m’n huiswerk gedaan en geleerd over de Blackwood-conventie.