Tammo 80

Home / Weblog / Java / Reizen / Taalverhaspelingen

3 August 2007

De bende van Tammo Tachtig

De bende van Tammo Tachtig

Onlangs kreeg ik een e-mail van iemand die mij op het boek De bende van Tammo Tachtig attendeerde. Natuurlijk wilde ik dit boek graag lezen, zeker gezien de zeer schappelijke prijs van 4 euro incl. verzendkosten. De auteur, Klaas Vanderspoel, schrijft zelf over het boek: “Het is een thriller waarin ‘De bende van Tammo Tachtig” een toonaangevende

rol speelt. Een andere hoofdrol is voor inspecteur Erik Grand van de

regiopolitie Groningen. Het is geen literaire thriller, maar gewoon een

spannend, af en toe hilarisch boek.’

Het moge duidelijk zijn dat Tammo Tachtig in dit boek een bad guy is. Dat Vanderspoel hier een klinkende naam kiest is niet heel verwonderlijk: andere voorkomende figuren zijn Zacco Wendelaar (slechterik met een dubieuze reputatie), Patrick Snuivert (voetballer), Boebie Trap (vrouw van slechteriken). Een karakterbeschrijving van bendeleider Tammo Tachtig verschijnt op pagina 6:

Tammo Tachtig, een baardige man met een massief hoofd met lange, zwarte, krullerige haren, grote groene ogen, borstelige wenkbrauwen en een gezicht, dat zelfs neushoorns op de vlucht zou kunnen jagen, had een forse bolknak tussen de wellustige, dikke lippen. Goos Kamphuis gorgelde intussen een glas Martini naar binnen en stak een sigaret in brand.

‘Het is in elk geval de dochter van multimiljonair Luppo Potjegort,’ zei Goos, met de sigaret in de rechter mondhoek. Zijn lelijke gezicht vertrok zich daarbij tot een grimas, die buitengewoon afstotend werkte. Tammo Tachtig knorde een beetje.

‘Ik twijfel daar niet aan,’ antwoordde hij met zijn diepe stem. Alleen deze stem kon iemand het kippenvel op het lijf jagen.

Het boek is, persoonlijk gebonden en gesigneerd, te bestellen bij de auteur zelf, via leops@home.nl. Als aanrader kan ik toevoegen dat het boek spannend was en dat ik het in één ruk (nou ja, misschien twee) heb uitgelezen.

22 July 2007

Muss I denn

Muziekschool Jan HolvastNet gevonden in de spelletjeskast: een Nederlandse vertaling van Muss I denn (maar kijk ook eens naar de fonetische Engelse versie Moose ee den):

Nooit vergeet ik de dag, dat ik voor het eerst jou zag

Ik bewaar je lach, want mijn hart is niet van steen

Zo verliefd waren wij, maar dat is voorgoed voorbij

Denk nog eens aan mij, want mijn hart is niet van steen

Waarom moet ik nu bij jou vandaan

En blijf jij voor altijd alleen

Ieder uur, lieveling, ieder plekje, ieder ding

In herinnering, want mijn hart is niet van steen

21 July 2007

Uit

Pagina uit Harry PotterHet was even doorlezen, maar ik heb ‘m uit hoor, Harry Potter 7! Morgen zal ik alle plotlijnen weggeven (kijken of ik dan nog lezers over heb). Grapje natuurlijk, dat ga ik natuurlijk niet weggeven, je leest ‘t maar lekker zelf.

16 July 2007

Eerste vakantiedag

En dan is het weer vakantie. En wat doe ik op m’n eerste vakantiedag? Lekgestoken worden door neefjes. Bah!

12 July 2007

Garbot

NinotchkaVorige week ben ik naar een blijspel geweest. In ‘t Hoogt draaide de film Ninotchka uit 1937. Deze film werd toen verkocht met de catchphrase De eerse film waarin Garbo lacht. Dit is niet waar, Greta Garbo heeft in eerdere films ook wel eens gelachen, maar hierin wel erg uitbundig. Het thema van de film vormen de verleidingen van het rijke westen voor een stel zwakke Soviet-burgers, waarvan Ninotchka (Garbo) de braafste is. Ik vond het erg grappig dat in de hele aftiteling niet een Russische naam terug te vinden was. Dat was ook wel te horen aan de uitspraak, volgens Brenda.

Het leuke aan films uit 1939 is dat het verhaal nog makkelijk is, typisch niveau van de plaatselijke toneelvereniging Jan Naarding. De acteurs doen het echter geweldig, en het is ook allemaal prachtig in beeld gebracht. En je mag er zelf de kleur bij bedenken. Als de film nog eens draait, bijvoorbeeld in 2075, dan ga ik zeker weer.

3 July 2007

Technisch gewauwel

(Dit stuk kan gerust worden overgeslagen door iedereen die niet weet wat VIM is. Ook iedereen die denkt dat het een schoonmaakmiddel is mag stoppen met lezen.)

iTerm met VIM en tabtitels>Voor wie het nog niet doorhad, ik gebruik Apple computers. Verder ben ik ook een der laatsten die de tekstverwerker VIM gebruikt. En dat in combinatie met de terminal-emulator iTerm (natuurlijk met de terminal bash). Gisteren werd het mij ook even wat te veel, en toen heb ik besloten eens wat aan de gebruiksvriendelijkheid van dit alles te doen.

Om te beginnen: titels voor tabbladen in iTerm. Dit gaat door het commando PROMPT_COMMAND='echo -ne "^[]0;$PWD^G"' in .profile te zetten. In .vimrc komen de regels

set t_ts=^[]0;

set t_fs=^G

set titlestring=VIM - %t %m

Verder, en nu komt het, heb ik de muis aan de praat gekregen in vim. Dat ging helaas alleen door het terminal-type in te stellen op xterm-newer, waardoor de pijltjes niet meer werkten. Nou mag je die sowieso niet gebruiken, maar ik was er al aan gewend. Daarom de volgende regels in de .vimrc:

set mouse=a

set t_kr=^[[C l

set t_kl=^[[D h

set t_kd=^[[B j

tes t_ku=^[[A k

Dan nu de belangrijkste vraag: waarom schrijf ik dit? Wel, misschien heeft iemand er iets aan. Ik denk bijvoorbeeld aan mezelf, als ik een keer m’n computer niet bij de hand heb… Petje af voor iedereen die dit met aandacht gelezen heeft.

Nog wat gewauwel: een mooi scriptje om PDF naar PNG te converteren, met de juiste instellingen voor doorzichtigheid, vond ik op Even Jones’ website. Hiermee kan je mooie Mathematica-plaatjes ook op websites weergeven, inclusief alphakanaal (dit doet Export van Mathematica fout).

25 June 2007

Festivaltijd

Festival MundialDe festivaltijd komt eraan, en wie dat wil kan elk weekeinde in een modderig weiland naar popmuziek luisteren, handgeknoopte Indiase armbandjes kopen en plastic borden met kebab naar binnen lepelen. (Dankjewel Aaf.) Ik ben zo iemand. Vorige week ben ik met mijn gewaardeerde collegae naar Festival Mundial in Tilburg geweest. Russische collega Sasha had, speciaal voor het uitgaan, haar witte glimschoentjes aangedaan. Inmiddels heeft ze weer een stukje Nederlandse cultuur erbij geleerd.

Dit weekend was de herkansing in Utrecht: het wereldfeest. Daar kon ik helaas niet heen, omdat ik een paar schoenen naar m’n vader moest terugbrengen (wat helaas niet gelukt is). Maar in Drenthe was er gelukkig ook een festival: het literaire Zomerzinnen in Wezup. Voortbouwend op de traditionele Kerst op de Deel waren hier schrijvers op de deel (deel van een boerderij) te vinden. Het festival werd geopend door niemand minder dan Freek de Jonge. Verdere toppers waren dichter des vaderlands Driek van Wissen, stadsdichter van Emmen Gezienus Omvlee, Kader Abdolah, het vrouwentoneel van Erica, Jan Siebelink, Jan Vos, en Frank Westerman. Ook was er in de feesttent een boekenveiling. Alexander Pechtold veilde hier boeken voor bedragen ver onder de vaste boekenprijs.

Filofonisch orkest op de deelBrenda en ik zijn naar drie delen geweest. De eerste deel was vol, dus daarover ben ik vrij snel uitgepraat (hoewel ik gerust even zou kunnen uitweiden over het fanaticisme waarmee de organisatie het overige publiek wegstuurde). De tweede deel werd bezet door een “filofonisch” orkest, dat ‘klassiek met een knipoog’ speelde. Die knipoog was helaas wat weinig subtiel. Dit orkest werd afgelost door Driek van Wissen, onze Dichter des Vaderlands. Hij droeg voor uit eigen werk. Hij begon daar, met dank aan het filofonisch orkest, wat laat aan, en liep ook behoorlijk uit. Brenda vond het na zes rijmpjes wel welletjes, waardoor ik nu autobiografisch kan dichten: Ik ben weggegaan bij Driek van Wissen / Omdat mijn vriendin moest pissen.

Ter afsluiting zijn we naar een interview geweest van Frank Westerman, schrijver van goede non-fictie boeken en oud-correspondent Rusland van het NRC—nu is Coen van Zwol dat. De interviewster was een corifee van de regionale televisie. Zij wist mijn tenen bij elke vraag te krommen, maar Frank Westerman deed er alles aan om het gesprek voor het publiek tenminste leuk te houden. Mijn vaste voornemen is om binnenkort het boek Ararat van Westerman te lezen, en nooit meer naar RTV Drenthe te kijken.

Styx

Antigone en CharonHet is weer zover: de grote operaproductie van Xynix is geweest. Zoals elk jaar was ik vrijwilliger, hoewel dit jaar wat minder trouw dan andere. De opera, die elk jaar op een bijzondere locatie wordt opgevoerd, ging dit jaar over Antigone, dochter van Oedipus, die de dodenrivier Styx probeert over te steken (maar daarvoor een obool mist). De locatie was een oude verensmederij van de NS in Amersfoort. Als vrijwilliger heb ik wat mensen de parkeerplaats gewezen, maar de echte lol zat erin dat ik ook de voorstelling mocht bekijken.

De muziek was van—inmiddels ook bij mij—bekende Nederlander Chiel Meijering, en werd uitgevoerd door orkest De Volharding. Dat maakte de opera wat luchtiger dan die van vorige jaren. Ter illustratie een kort fragmentje van de tune die Styx-schipper Charon opzette bij elke nieuwe dode: Doden wilt u overvaren?. De laatste avond was het bijzonderst: ik mocht backstage de deuren opendoen voor de motor die spectaculair het podium opkwam. In voorgaande jaren speelde een Hummer (Dido & Aeneas) en een groot jacht (L’Orfeo) mee, dus de motor viel een beetje tegen. Maar toch cool. Ware het niet dat het ding niet wou starten, maar dat heeft gelukkig niemand gemerkt.

8 June 2007

Meisje met de prei

Meisje met de prei

Sander neuriede vorige week een dag lang een deuntje, hard genoeg dat ik het door het geluid van m’n koptelefoon heen kon horen. Tegen vieren hield ik het niet meer en vroeg ik wat het voor melodietje was. Sander dacht vaag dat het iets met het meisje met de prei te maken had. Dit clipje veroorzaakte een enorme internetrage, die volstrekt aan mij voorbij is gegaan. Het staat zelfs gedocumenteerd op wikipedia. En sinds kort dient de muziek eruit als achtergrondmuziek in een Eneco-reclame.

Thuisgekomen neuriede ik nog steeds, waarop Brenda stomverbaasd vroeg hoe ik dat nou weer in m’n hoofd had gekregen. Zij kende het liedje van een cd van de Karelische volksdansclub Kantele, die ze jaren terug in Petrozavodsk had gekocht. Gelukkig is Brenda’s hele cd-collectie inmiddels ook in Utrecht, zodat ik het liedje ook op de computer kon zetten: hoor maar. Ook de live-uitvoering door de groep Loituma is het bekijken waard.

Rest me te zeggen dat het meisje op het plaatje niet zwaait met een prei, maar met een negi of stengelui.

BHV

BHV-lesDe universiteit is een gediplomeerd bedrijfshulpverlener rijker. Na een uitgebreide cursus van een dag, door docent Willem, mocht ik vanochtend examen doen. Het examen begon met een theoriegedeelte (uitslag: Dijkema: 14 fout—ik had me vergist bij vraag 14). Daarna gingen we naar de blusplaats, waar het echte werk begon. Gelukkig wist ik van de theorie het verschil al tussen een brandslanghaspel en een schuimblusser, en zat de deurprocedure er stevig in. De eerste brand bestond uit een brandende prullenbak, die ik met een in een vloek een een zucht uit had (een poep een scheet is in zo’n geval onverstandig). Daarna moesten we een brand in de container uitmaken, waar wederom een prullenbak in lichterlaaie stond. Deze was ook redelijk snel uit, naar ik achteraf begreep doordat de instructeur de gaskraan had dichtgedraaid. Dus nu ben ik gediplomeerd, en kunnen mijn collega’s gerust zijn bij calamiteiten—vooral bij brandende prullenbakken.

BHV'er

« Nieuwere berichtenOudere berichten »