Tammo 80

Ik heb net even een ommetje gemaakt met Brenda, en het kwam heel dicht in de buurt van een ideaal ommetje op een ideale zondag. In de Jaffastraat werden we aangesproken door twee jochies van een jaar of acht:

Hee, jij hebt klompen aan!

Je bent toch al groot?

En daar hield het een beetje op een ideaal ommetje te zijn… Gelukkig kwamen we even later, op weg naar de zondagwinkel, Liefke en Machteld tegen in het café waar we langs liepen. En hebben we nog even gezellig een kopje warme chocolademelk gedronken.

Mijn lijstje met dingen die ik vandaag moet doen is overigens:

1. mama bellen
2. Sira bellen
3. Liefkes computer repareren
4. tentamens nakijken
5. weblog bijwerken
6. werkstuk printen
7. kijken of ik ergens een trekzak kan lenen / huren
8. banaan eten

Bij het item “weblog bijwerken” hoorde trouwens dat ik ben begonnen met een cursus Russisch, vandaar de titel van dit stukje.

Als je geen printer hebt moet je je verslagen maar uittypen. Maar wat als je Russisch gestudeerd hebt? Inderdaad, dan heb je een cyrillische typemachine nodig. Deze heb ik dit weekend gekocht van een bijzonder vriendelijke man uit Doorn, wiens vader de machine, model Erika № 12, in de jaren ’60 in de DDR heeft opgepikt. Als je zoiets via marktplaats koopt, moet je het natuurlijk even testen. Maar hoe test je een cyrillische typemachine als je geen Russisch kan lezen? Ik heb hier het volgende op gevonden.

Op internet vond ik een Russisch pangram: в чащах юга жил - был цитрус … — да, но фальшивый экземпляръ! Vrij vertaald: In de bosjes in het zuiden staat een citrusboom. Ja, maar die is nep! Als je deze zin (in het Russisch dus) op een cyrillische typemachine typt, heb je meteen alle letters gehad. Nu restte alleen nog het probleem dat ik geen Russisch kan typen. Op een QWERTY-toetsenbord zou het makkelijk zijn, dan hoef je alleen maar , xfof[ .uf ;bk-,sk wbnhec…—lf, yj afkmibdsq 'rptvgkzh]! te typen (wat ook een pangram is, maar dat terzijde). Enfin, de machine doet het uitstekend, en na een weekendje oefenen kan ik ook al blind cyrillisch typen. Nu nog begrijpen…

Onlangs kreeg ik een e-mail van iemand die mij op het boek De bende van Tammo Tachtig attendeerde. Natuurlijk wilde ik dit boek graag lezen, zeker gezien de zeer schappelijke prijs van 4 euro incl. verzendkosten. De auteur, Klaas Vanderspoel, schrijft zelf over het boek: “Het is een thriller waarin ‘De bende van Tammo Tachtig” een toonaangevende

rol speelt. Een andere hoofdrol is voor inspecteur Erik Grand van de

regiopolitie Groningen. Het is geen literaire thriller, maar gewoon een

spannend, af en toe hilarisch boek.’

Het moge duidelijk zijn dat Tammo Tachtig in dit boek een bad guy is. Dat Vanderspoel hier een klinkende naam kiest is niet heel verwonderlijk: andere voorkomende figuren zijn Zacco Wendelaar (slechterik met een dubieuze reputatie), Patrick Snuivert (voetballer), Boebie Trap (vrouw van slechteriken). Een karakterbeschrijving van bendeleider Tammo Tachtig verschijnt op pagina 6:

Tammo Tachtig, een baardige man met een massief hoofd met lange, zwarte, krullerige haren, grote groene ogen, borstelige wenkbrauwen en een gezicht, dat zelfs neushoorns op de vlucht zou kunnen jagen, had een forse bolknak tussen de wellustige, dikke lippen. Goos Kamphuis gorgelde intussen een glas Martini naar binnen en stak een sigaret in brand.

‘Ik twijfel daar niet aan,’ antwoordde hij met zijn diepe stem. Alleen deze stem kon iemand het kippenvel op het lijf jagen.

Het boek is, persoonlijk gebonden en gesigneerd, te bestellen bij de auteur zelf, via leops@home.nl. Als aanrader kan ik toevoegen dat het boek spannend was en dat ik het in één ruk (nou ja, misschien twee) heb uitgelezen.

Het was even doorlezen, maar ik heb ‘m uit hoor, Harry Potter 7! Morgen zal ik alle plotlijnen weggeven (kijken of ik dan nog lezers over heb). Grapje natuurlijk, dat ga ik natuurlijk niet weggeven, je leest ‘t maar lekker zelf.

Ik kwam op internet een oude site van mezelf tegen. Hierop stonden ook nog wat oude programmaatjes, waarvan ik een paar de afgelopen dagen wat heb opgepoetst. Eén daarvan is Lingo, dat ik in mijn eerste jaar bij Informatica heb geprogrammeerd (nadat ik over de GridLayout had gehoord). Het oppoetsten bestond hier uit het verwijderen van een bug (met dank aan Arthur) waardoor er alleen maar woorden met een A verschenen. Verder heb ik nu ingebouwd dat woorden gecontroleerd worden.

Maar het mooiste van alles (behalve het geluid) is wel de toevoeging van 11-letterwoordenlingo en 19-letterwoordenlingo. Van die laatste bestond al een grappig MP3’tje, maar nu kan het dus echt. Als er behoefte is aan andere varianten dan moet je maar even e-mailen, dan maak ik ook daar even een woordenboek voor. Klachten over de woorden kun je sturen aan de Nederlandstalige TeX gebruikersgroep.

Vanmiddag heb ik samen met Guido via internet het Groot Dictee der Nederlandse Taal gemaakt. (Pas op als je naar de site gaat, je krijgt meteen de tekst te zien, vooral niet naar kijken!) Met 18 fout heb ik het er redelijk van afgebracht, het gemiddelde lag op 25 fouten dit jaar, en de beste bekende Nederlander, Jaap Jongbloed, had maar drie foutjes minder. Toch is er nog voldoende ruimte voor verbetering. Vanavond schreef ik in een buitengewoon snel chatgesprekje nog paart (het hebbend over een beest op vier benen), dus ik moet nog maar eens goed oefenen.

Vanavond heb ik met Guido het voicechatprogramma Skype getest. Het werkte bijna perfect, op een volstrekt onverklaarbare echo na (we gebruikten beide een koptelefoon). Die onvolmaaktheid heeft ons er niet van weerhouden een semi-literaire conversatie te houden, waarbij we omstebeurt een gedicht reciteerden. Guido kent uit z’n hoofd Sint Dracus en de Joor en Aan Rika, terwijl ik een stukje Pyramus en Thisbe, Lorelei en Herinnering aan Holland heb opgezegd. Ik ga binnenkort m’n repertoire uitbreiden.

Ik begreep de tekst al niet, angel in a cell phone. Toch had ik het liedje vanochtend om onverklaarbare reden in m’n hoofd, en het enige dat dan helpt – bij mij – is het keihard te draaien. Trouwens ook om over de muziek van de benedenbuurvrouw heen te komen. Even googlen op de enige regel die ik ervan ken, leverde niks op. Als laatste redmiddel heb ik het gevraagd aan aaiboek, een muziekleraar die ik via iChat een keer heb geholpen met z’n computer. Hij herkende de regel tekst ook niet, maar toen ik het even voorneuriede wist-ie het: Centerfold van de J. Geils Band. Die ik toen ook binnen 3 seconden aan had staan. Heb ik met m’n naieve kop altijd gedacht dat ze Angel in a cell phone zongen, in plaats van Angel in a center fold.

Vanavond in de trein hoorde ik een sterk staaltje Brabants: Dames en heren, in verband met een seinstoring moet de machinist een paar overwegen aanrijden. Hierdoor zal de reis iets langer duren… Ik had vorige week van Karolien al gehoord dat zoiets bestond, maar had het nog nooit in praktijk gehoord. Overigens ook echt Brabants (volgens Karolien en huisgenoten): Ik heb wel eens koffie op. Ik heb hier al herhaaldelijk discussies over gehad, en velen zijn het erover eens dat dit ABN is. Mooi niet dus. Houdoe.

Toen ik mijn gesigneerde exemplaar van het boek van meneer Bisseling las, zag ik zelfs dat ik in de Acknowledgements sta! Dit is natuurlijk wel supergaaf. Ik vond het wel van een goed gevoel voor humor getuigen dat meneer Bisseling mijn naam verkeerd gespeld had (met een streepje).